Οι δύσκολες μέρες της πανδημίας του κορονοϊού, τις οποίες ζούμε, δυστυχώς δεν μας επέτρεψαν να αναβιώσουμε το αγαπήμενο μας έθιμο τα Κλείδωνα.
Μπορούμε όμως να το αναβιώσουμε νοερά ανασύρωντας αναμνήσεις από το αρχείο μας.
Κλείδωνα
Βάζουμε τα κλείδωνα τ’ Αη Θανασιού το Μάη… την Πρωτομαγιά
Την παραμονή της Πρωτομαγιάς οι κοπέλες φτιάχνανε ένα μπουκέτο με λουλούδια. Ανάμεσα στα λουλούδια βάζανε τα “σπαθιά”, ένα είδος ίριδας, ενός φυτού με πράσινα φύλλα που μοιάζουν με σπαθί και λευκά ή μπλε άνθη. Τα “σπαθιά” συμβόλιζαν τους άντρες της οικογένειας. Όσους άνδρες είχε η οικογένεια τόσα φύλλα τοποθετούνταν.
Κανόνιζαν σε ποιο σπίτι θα τραγουδήσουν τα κλείδωνα. Έπρεπε αυτό το σπίτι να είναι σε σταυροδρόμι και να έχει καλή τουλούμπα που να βγάζει εύκολα νερό. Σε ένα μεγάλο καζάνι ρίχνανε νερό και μέσα βάζανε τα μπουκέτα. Τα τραγουδούσαν δυο βράδια και το τρίτο βράδυ αφού χόρευαν, τα έβγαζαν και τα έριχναν στις σκεπές των σπιτιών για καλή τύχη.
Χρόνια πολλά! Καλό μήνα! Καλή Πρωτομαγιά.
