Λαζαρόπιττες

Για τις Λαζαρόπιττες, σε κάθε σπίτι μαζεύονταν ομάδες κοριτσιών, το Σάββατο των Αγίων Θεοδώρων. Μια διοργανώτρια γυναίκα, που στο σπίτι της γινόταν το έθιμο, μάζευε το “μπλούκι”, την παρέα από τις κοπέλες. Το καλύτερο μπλούκι ήταν αυτό που είχε είκοσι ή περισσότερες.

Στο σπίτι που είχε κανονιστεί να γίνει το έθιμο, πήγαιναν φασόλια, λάδι και αλεύρι για τη φασολάδα και για τις πίτες που θα έφτιαχναν οι μητέρες των κοριτσιών.

Το πρωί οι κοπέλες πήγαιναν στην περιοχή “Στης Παναγίας τα πλατάνια” που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του χωριού κατά μήκος του ποταμού, τραγουδώντας για να μαζέψουν λουλούδια και να χορέψουν. Γυρνώντας τις περίμεναν οι νεαροί και “σταύρωναν” τις κοπέλες στο δρόμο με τριχιές (σχοινιά). Οι συγγενείς γυναίκες που βρίσκονταν στο δρόμο μετά από τους νεαρούς, έδιναν στραγάλια στις αρραβωνιασμένες.

Όταν η κάθε ομάδα έφτανε στο σπίτι της διοργανώτριας, έτρωγε τη φασολάδα και τις πίτες και στη συνέχεια χόρευαν με ζωντανή μουσική που πλήρωναν οι συγγενείς με “κεράσματα”.